گاهی هم هست که می فهمی چقدر اشتباه در مورد بعضی آدم ها فکر می کرده ای. در مورد کسانی که ادعای فرهنگ و کمالات و خیلی چیزها دارند. ادعای متفاوت بودن. ادعای نقد به کارهای دیگران در حالی که خودشان درست همان کارها را انجام می دهند. از جشن تولد می آیم. اما چندان خوش نگذشت. خب تجملات و به رخ کشیدن ها و ادا و اطوارهای خالی از صمیمیت چه صفایی دارد؟ چقدر دلم برای جشن تولدهای سال های پیش تنگ شده. جشن تولدهای بدون گل آرایی و میوه آرایی و چند مدل غذا. جشن تولدهایی که مردم برای به رخ کشیدن هدیه هایشان هدیه های گران قیمت و آنچنانی نمی خریدند. هدیه ها ساده بود. پذیرایی ها ساده تر. از دیزاین و تم تولد هم خبری نبود. اما خیلی خوش می گذشت. خودمانیم واقعا چقدر از این کارها را به خاطر بچه هایمان انجام می دهیم؟ من فکر می کنم بیشتر این کارها برای دل خودمان یا صفحه ی اینستاگراممان هست. وگرنه بچه را چه کار با این چیزها؟ بچه ها دنیای قشنگ خودشان را دارند. در دنیای آن ها این حرف ها راهی ندارد. دلم برای جشن تولدهای کوچک و ساده تنگ شده. جشن هایمان هم دیگر جشن نیست.
رفت تا دامنش از گرد زمین پاک بماند... آسمانی تر از آن بود که در خاک بماند
جشن ,ها ,ادعای ,کارها ,هدیه ,بچه ,جشن تولدهای ,فکر می ,کارها را ,تنگ شده ,این کارها
درباره این سایت